دانلود سخنرانی استاد رفیعی - پنج انگیزه امام حسین(ع) از قیام
شب عاشورا
در شب پر شور عاشورا ، به دشت کربلا
تا سحر ، بیدار و شادانند اصحاب حسین
صوت قرآن و ، نماز است و ، مناجات و دعا
روشنائی بخش آنان ، نور مهتاب حسین .....
گفت با خویشان و با اصحاب خود آن شب امام
چون که فردا ، روبرو با لشگر دشمن شوم
جز شهادت نیست راه دیگری در این قیام
دوست دارم ، کشته در این راه ، تنها من شوم
هر که می‌ترسد ز جان خود ، درین جنگ شدید
خیز و ، در پردة شب ، گیرد اکنون راه خویش
هر که می‌خواهد که فردا ، همرهم گردد شهید
عهد بندد با خدایش ، در دل آگاه خویش
یک زبان ، گفتند : هرگز ، ای عزیز فاطمه
کی ترا تنها گذاریم و ، ازین صحرا رویم
نیست ما را یا حسین از این شهادت واهمه
ای خوشا ، با رو سپیدی ، ما ازین دنیا رویم
در شب پر شور عاشورا ، به دشت کربلا
تا سحر بیدار و شادانند اصحاب حسین
صوت قرآن و ، نماز است و ، مناجات و دعا
روشنائی بخش آنان ، نور مهتاب حسین ....
سیزده ساله جوانی بود و ، پرسیدش امام :
مرگ در پیشت چگونه باشد ای پور حسن ؟
در جواب پیشوایش ، گفت با صد احترام :
از عسل شیرین تر است این مرگ خونین پیش من
آن یکی گفتا : اگر هفتاد باره جان دهم
زنده گردم ، باز ، در راهت فداکاری کنم
دوست دارم ، جان به راه عترت و قرآن دهم
تا نفس دارم ، امام خویش را یاری کنم
یک زبان گفتند : کی امشب به پایان می‌رسد ؟
کی شود فردا ؟ که جان در یاری قرآن دهیم ؟
جان ما بعد از شهادت ، چون به جانان می‌رسد
کی شود پیش امام خود ، خدایا جان دهیم ... ؟
حبیب چایچیان
نظرات شما عزیزان: