از آمله با نام های آملج و آنوله که نام هندی آن است نیز یاد می شود. آمله میوه درختی است که این درخت در نواحی هندوستان می روید و به بزرگی درخت گردو بوده و برگ های سبز و ریز و انبوه دارد. میوه این درخت ترش مزه و بی ریشه و سنگین وزن و زرد رنگ و تازه باشد و اگر خشک است فاسد نشده باشد. طبیعت آن سرد و خشک است.

داروئی است قابض و سرد مزاج و مقوی ذهن و مقوی قلب است و ابوعلی سینا آمله را یکی از داروهای خوب قلبی معرفی نموده است. به گزارش مجله پزشکی دکتر سلام، این دارو مقاومت بدن را در برابر ویروس ها و باکتری ها و سایر میکروب ها زیاد کرده و مردم قدیم میکروب را نمی شناختند اما روی تجربه این دارو را حافظ الاعضاء نامیده اند.

 استفراغ را قطع می کند و اشتها آور نیز هست و قطع کننده اسهال های گرم مزاج و کهنه و تقویت کننده چشم است و جهت تقویت چشم آمله را خوب میسایند و هم وزن آن شکر اضافه نموده و با مقداری روغن بادام شیرین مخلوط می نمایند که قدری چرب شود و صبح ناشتا مقدار بیست گرم از مخلوط حاصل را میل می کنند. اضافه بر آنکه ضعف چشم را برطرف میکند اگر شکم پیچش داشته باشد آنرا نیز مرتفع میسازد.

برای مداوای اسهالهای کهنه، آمله را با گشنیز خشک بطور برابر مخلوط و پودر کرده و همراه با غذای نرمی میخورند. چنانچه روغن آمله را بر بن موها بمالند پیاز مو را بسیار قوی و تار مو را سالم و طویل می کند و از زود سفید شدن موها نیز جلوگیری می نماید و میتوان پودر آنرا با حنا مخلوط کرده و پس از خیسانیدن در حمام در موها بمالند.

 مردم قدیم در خون دماغ ها پودر آمله را در آب خنک ریخته و بر پیشانی ضماد مینومده و قدری نیز در جلو سر و صورت میریختند تا خون دماغ را بند آورد. افراد سرد مزاج می توانند آمله را با عسل یا با مصطلکی بخورند. مقدار خوراک آن در معاجبین طبق دستور ساختن معجون و به تنهایی حدود ۱۰ تا ۲۰ گرم است.

درختچه ای با برگ های ریز و انبوه و گل های خاکستری و میوه کروی؛ میوه این گیاه طعمی تلخ و گس دارد و پوست نازک آن مشابه آلوچه و به اندازه گردو است. نام های دیگر این گیاه:نام‌های دیگر آن: آملج، اَملَج، آملا و اونلا می‌باشد.

 

گیاه آمله طبیعت سرد و خشک دارد.
قابض است.
برای تقویت مو مفید است.
از بین برنده رطوبت معده است.
از دانه آن برای رفع آسم و برونشیت و اختلالات صفراوی استفاده می کنند.
شیخ الرئیس ابوعلی سینا معتقد است که آمله برای تقویت قلب مفید است.
این گیاه برای بیماران مبتلا به ناراحتی های طحال مضر است و اگر این بیماران به اشتباه از این گیاه استفاده کردند بهتر است کمی عسل و سنبل الطیب میل کنند.
این گیاه برای رفع فراموشی مفید است همراه با سعد کوفی مصرف شود بهتر است .

در روایات مختلفی از امامان معصوم(ع) درباره خواص آمله چنین آمده است: نافع رطوبت بدن، سنگ مثانه، بواسیر، باد و درد معده است.در طب از میوه پوست کنده و بی دانه، ریشه و پوست این گیاه استفاده می شود که به صورت پودر، خیسانده، دم کرده کاربرد دارد.

آمله نافع سودا، عطش، آب زیاد دهان، خونریزی بواسیر و بینی، رطوبت معده، ضعف قلب، چشم، معده و اعصاب، ریزش مو، نفخ، کمی اشتها، تب، آسم، سیاتیک، روماتیسم، سکته و سوزاک است.

این گیاه دارای پروتئین، چربی، موادمعدنی، ویتامین ث، اسید تانیک، اسید گالیک، تانن، گلوکز، سودا و صمغ است.

1. طبع آن سرد و خشك است.
2. قابض می‌باشد.
3. فرونشاننده گرمای خون است.
4. تقویت و سیاه كننده مو است، 20 گرم آمله را در 200 سی‌سی عرق گزنه خیس نموده سپس خُرد كرده با 100 گرم روغن كنجد جوشانده صاف نموده به موها بمالید، امكان دارد كه موهایتان مشكی گردد.
5. تقویت كننده نیروی جنسی می‌باشد.
6. ضدسودا و ضد بلغم است.
7. درمان كننده خونریزی داخلی می‌باشد.
8. كم كننده بزاق دهان است.
9. از بین برنده رطوبت معده می‌باشد.
10. برای كسانی كه پیستون مقعد دارند مفید است.
11. باعث زود به راه افتادن كودكان می‌شود.
12. برای درمان خروج مقعد روغن كنجد و زیتون را بجوشانید بعد بمالید.
13. برای بواسیر خونی از پرورده آن استفاده شود.
14. برای تقویت نور چشم 20 گرم كوبیده با 200 گرم عسل مخلوط كرده روزی یك قاشق میل شود.
15. برای درمان سیاتیك از پرورده آن میل شود.
16. مقوی لثه است.
17. مقوی قلب می‌باشد، 20 گرم با 300 گرم عسل مخلوط كرده روزی یك قاشق میل شود.
18. برای كسانی كه فلج یا سستی بدن دارند آمله 20 گرم در 200 سی‌سی عسل مخلوط كرده میل شود.
19. برای جلوگیری از خون دماغ، سائیده آمله را با آب مخلوط نموده بر پیشانی بمالید.
20. برای درمان بی‌اشتهایی با سنبل‌الطیب یك گرم آمله و یك گرم سنبل‌الطیب را در 200 گرم آب‌جوش دم‌كرده میل شود.
21. برای درمان شوره سر از روغن آمله استفاده شود در شماره 4 شرح داده شد.
22. دمكرده آمله برای درمان سوزاك و سفلیس مفید می‌باشد، 3 گرم در 200 سی‌سی آب‌جوش 20 دقیقه دم‌كرده روزی 3  فنجان میل‌گردد.
23. برای درمان تنگی نفس و برونشیت از دمكرده آن مانند شماره 22 میل گردد.
24. كسانی كه دیابت دارند 2 گرم در 200 سی‌سی آب جوشانده روزی سه فنجان میل كنند.
25. آمله برای طحال ضرر دارد.
26. برای درمان سوء‌هاضمه در اثر ناتوانی مزاج آمله را در شربت قند بجوشانید روزی یك عدد میل شود.
27. برای درمان بیماری برص از آمله به صورت كوبیده همراه با سیاه دانه روزی نصف قاشق چایخوری میل شود.
28. برای بچه‌دار شدن تا 7 روز، روزی یك عدد آمله پرورده میل شود.
29. برای درمان سستی كمر در اثر ازدیاد شهوت‌رانی تا 40 روز، روزی یك دانه آمله پرورده (كه در عسل و گلاب پرورده شده باشد) میل شود.
30. برای درمان درد و ضعف عمومی بدن روزی 2 دانه آمله میل شود.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: