حسابداری محیط زیست

مقدمه
در عصر حاضر با توجه به وجود برخی از محدودیتهای زیست محیطی به ویژه در تجارت جهانی و تنگ شدن عرصه رقابت، به ناچار بعضی شرکتهای انتفاعی از یک سو برای رفع این محدودیتها ودستیابی به درآمد بیشتر و یا کسب محبوبیت جاری مجبور به تحمل هزینه ای زیست محیطی بوده و از سوی دیگر برای ارزیابی مثبت عملکرد خاص حفاظت از محیط زیست ناچار به کاهش هزینه های مزبور هستند.
برای مدیریت بر هزینه های زیست محیطی اولین نیاز لزوم شناسایی آنها است و همین طور هزینه یابی محیطی فعالیتی است که می تواند موجب افزایش ارزش شرکت گردد.

تعریف حسابداری محیط زیست
حسابداری محیط زیست اطلاعاتی را فراهم می کند که در امر ارزیابی عملکرد، کنترل، تصمیم گیری و گزارشگری به مدیران کمک می کنند و همچنین بر مفاهیم اقتصادی و زیست محیطی بنا شده و از آنجایی که از ارزشهایی استفاده می کند که از بازار ناشی نمی شود استفاده از آن مستلزم ایجاد تغییر در فرهنگ است.
حسابداری محیط زیست، هدف دستیابی به پیشرفت مطلوب، نگهداری یک ارتباط مساعد با جامعه و دنبال کردن فعالیتهای حفاظت محیط زیست به طور موثر و کارا می باشد. رویه های این نوع حسابداری به شرکت اجازه می دهد تا بهای تمام شده حفاظت محیط زیست و منافع حاصل از فعالیتها را در مدت دوره فعالیت واحد تجاری تعیین و امکان بهتر اندازه گیری کمی ( در ارزش واحد پولی یا واحدهای فیزیکی) و ارتباطات حاصل از این نتایج را تعیین کند.
حسابداری زیست محیطی، بخشی از این تغییرات را در سازمان و وسیع تر از آن در جامعه ارائه می کند و با ارائه شناخت اساسی بیشتر و مشارکت در فعالیتهای کاری روزانه به تعیین هدف توسعه مستمر به عنوان رویکردی خاص کمک می کند.
حسابداری محیط زیست شاخه ای از حسابداری است که به جمع آوری اطلاعات هزینه های زیست محیطی و به کارگیری اطلاعات در انجام محاسبات مربوط به قیمتتمامشده کالاها و خدمات می پردازد.

از سوی دیگر حسابداری محیط زیست را می توان شامل مجموعه فعالیتهایی دانست که موجب افزایش توان سیستم های حسابداری در جهت شناسایی، ثبت و گزارشگری آثار ناشی از تخریب و آلودگی زیست محیطی می شود و مبتنی بر تلفیق زیست محیطی به عنوان یک منبع سرمایه و لحاظ کردن هزینه های زیست محیطی به عنوان یکی

از هزینه های قابل قبول در فرآیندهای اقتصادی و محاسباتی است.

تاریخچه و جایگاه حسابداری محیط زیست
دهه ی هفتاد میلادی زمان شروع اولیه طرح مباحث حسابداری محیط زیست می باشد. در آن زمان شرکتهای صنعتی با مفهوم گزارشگری بدهیهای زیست محیطی روبرو شدند. شرکتهای مزبور در ابتدا تمایلی به افشای زیانهای وارده به محیط زیست در صورتهای مالی خود نداشتند، اما بر اثر مرور زمان و افزایش میزان خسارتها، شرکتها ناگزیر به رعایت این مسائل شدند.

در سال ۱۹۷۵ هیئت تدوین استانداردهای حسابداری نشریه ی شماره ۵ را تحت عنوان حسابداری رویدادهای احتمالی، جهت کمک به شناسایی این وضعیت منتشر کرد که بر اساس آن می بایست خسارتهای احتمالی به محیط زیست در صورتهای مالی گزارش شود. بدهیهای جبران خسارتهای وارده به محیط زیست به عنوان زیانهای احتمالی شناخته می شد، اما به دلیل مشکلات آینده که در برآورد میزان این زیانها وجود داشت هیچ شرکتی به درستی از رهنمود مزبور پیروی نمی کرد. بنابراین نیاز به تدوین رهنمود جدیدی احساس می شد. در نهایت قانون حفاظت و بازیافت منابع محیط زیست در سال ۱۹۷۶ و قانون جامع مسئولیت، غرامت و بدهی محیط زیست در سال ۱۹۸۰ میلادی تصویب شد.

ضرورت حسابداری محیط زیست
حسابداری محیط زیست یک نقش مهم در اثبات تصمیمات منطقی دارد، به علاوه شرکت ها لازم است نزد سهامداران خود حسابدهی کنند. زمانی که منابع محیط زیست و کالاهای عمومی برای فعالیتهای تجاری مورد استفاده قرار می گیرد افشای اطلاعات حسابداری یک فرایند کلیدی در حسابدهی می باشد، در نتیجه حسابداری محیط زیست به شرکتها در بالا رفتن سطح اعتماد و اعتبار عمومی کمک می کند و تشخیص بیطرفانه را میسر می سازد.
انواع حسابداری محیط زیست
بر اساس گزارش آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا (EPA) که در سال ۱۹۹۵ ارائه شد اصطلاح وسیع حسابداری محیط زیست به سه بخش مجزا تقسیم می شود که تمرکز هر بخش و استفاده کنندگان آنها نیز متفاوت است:
انواع حسابداری زیست محیطی موضوع مورد توجه استفاده کنندگان
حسابداری درآمد ملی یک ملت یا قوم برون سازمانی
حسابداری مالی یک شرکت برون سازمانی
حسابداری صنعتی شرکت ، بخش ، محصول ، فرآیند تولید درون سازمانی
وظایف و قوانین حاکم بر حسابداری محیط زیست
وظایف درون سازمانی:
قدم اول در سیستم اطلاعاتی محیط زیست وظیفه ی درون سازمانی است که امکان اداره کردن بهای تمام شده حفاظت محیط زیست و تجزیه و تحلیل این بهای تمام شده ها در برابر منافع کسب شده و پیشرفت موثر و کارا ناشی از فعالیت های حفاظت محیط زیست که به وسیله ی آن سهامداران تصمیم مناسب را اتخاذ می کنند را فراهم می کند.

وظایف برون سازمانی :
به وسیله ی افشای نتایج حاصل از اندازه گیری کمی از فعالیت های حفاظت محیط زیست، وظایف برون سازمانی به شرکت ها اجازه می دهد تا بر تصمیم گیری سهامداران نفوذ کنند. وظایف درون سازمانی در داخل یک شرکت انجام می گیرد.
و ظایف درون سازمانی در واقع اطلاعات مربوط به بهای تمام شده های متحمل شده به وسیله ی فعالیت های حفاظت محیط زیست و منافع مرتبط با این فعالیت ها و نیز بازده و تاثیر این فعالیت ها را فراهم می کنند.
وظایف برون سازمانی در واقع در رساندن اطلاعات در بازده فعالیت های زیست محیطی شرکت به سهامداران موثر هستند.
حسابداری محیط زیست به موجب رهنمود

حسابداری محیط زیست دو مفهوم متمایز را پوشش می دهد:
حسابداری محیط زیست می تواند یک نوع آگاهی از فعل و انفعال بین محیط زیست و کشور را فراهم کند.
می تواند به عنوان هدفی برای شرکتها و سازمانها باشد.
حسابداری محیط زیست در چارچوب این رهنمودها کانون توجه شرکتها و سازمانها می باشد در عین حال ارتباط شرکت تنها با شرکتهای خصوصی نمی باشد، بلکه سازمانهای ذینفع عمومی و شهرداری ها را شامل می شود.
اطلاعات کسب شده توسط حسابداری محیط زیست به دو شکل ارائه می شود:
۱- ارزش پولی ۲- ارزش فیزیکی
اثرات زیست محیطی شرکت ها بر روی سیستم اقتصادیشان به وسیله ی اطلاعات پولی محیط زیست منکعس می شود، در حالی که اثرات شرکت بر روی محیط زیست با اطلاعات فیزیکی منعکس می گردد.
- حسابداری و گزارشگری محیط زیست
برون سازمانی – فیزیکی
- حسابداری و گزارشگری محیط زیست
به طور منظم – فیزیکی – حسابداری و گزارشگری محیط زیست
برون سازمانی – پولی
- حسابداری و گزارشگری محیط زیست
- به طور منظم – پولی

عوامل ساختاری حسابداری محیط زیست
۱- سود نگهداری محیط زیست ( واحدهای فیزیکی): منافع کسب شده حاصل از جلوگیری،‌ کاهش و یا پرهیز از ضربه زدن به محیط زیست رفع این ضربات و ترمیم حوادث ناشی از این بلایا و این حوادث
۲- بهای تمام شده نگهداری محیط زیست (ارزش پولی) سرمایه گذاریها و مخارج مربوط به جلوگیری، کاهش و یا پرهیز از ضربه زدن به محیط زیست رفع این ضربات و ترمیم حوادث ناشی از این بلایا و این حوادث
۳- سود اقتصادی مرتبط با فعالیتهای نگهداری محیط زیست (ارزش پولی): منافعی که سود شرکت را به وسیله فعالیتهای نگهداری محیط زیست بالا می برد.
بهای تمام شده محیط زیست در بین این رهنمودها بهای تمام شده های اجتماعی را ارائه نمی کند.
بهای تمام شده های اجتماعی از بهای تمام شده های معمول شرکت متفاوت است و این گونه بهای تمام شده ها از ضربات وارده به جامعه نتیجه می شود.

چارچوب حسابداری محیط زیست
اولین چارچوب حسابداری محیط زیست در سال ۱۹۹۶ از طرف شالتگر عنوان شد که در این چارچوب جوانب اقتصادی فعالیتهای واحد تجاری به طور مشخص از اثرات مربوط به شرکت بر روی محیط زیست جدا شده است. سیستم های حسابداری در همان قالب حسابداری سنتی منعکس کننده ی جوانب اقتصادی در قالب واحد پولی می باشد و این بخش به عنوان حسابداری سنتی دگرگون شده با موارد زیست محیطی عنوان شده که اثرات زیست محیطی را بر روی شرکت در قالب واحد پولی اندازه گیری می کند.
در بخش دیگر این چارچوب، سیستم حسابداری طراحی شده به اثرات فیزیکی شرکت بر روی محیط زیست توجه دارد و آن را حسابداری اکولوژی می نامد.
در داخل این چارچوب هر کدام از این دو قسمت با تمرکز بر روی استفاده کنندگان به استفاده کنندگا ن درون سازمانی و برون سازمانی تقسیم شده است.
مزایای چارچوب اولیه ی ارائه شده از طرف شالتگر
تمایز صحیح بین اثرات اقتصادی که در قالب واحدهای پولی عنوان می شود و اثرات فیزیکی که در نتیجه ی فعالیت واحد تجاری برروی محیط زیست وارد می شود می باشد. از آنجایی که اطلاعات فیزیکی و پولی محیط زیست اغلب ازمنابع مختلف به دست می آید این تمایز بسیار اهمیت دارد. هر دو دسته این اطلاعات اغلب برای اهداف گوناگون و از طرف استفاده کنندگان مختلف مورد نیاز می باشد.
این چارچوب بر روی متدولوژی اولیه ی سیستم های حسابداری محیط زیست که تنها با اضافه کردن اثرات پولی مربوط به محیط زیست به حسابداری سنتی انجام می شود، تاکید داشته است.
معایب چارچوب اولیه ی ارائه شده از طرف شالتگر
اولاً : اینکه در این چارچوب حسابداری سنتی و در داخل آن بخش درون سازمانی حسابداری مدیریت تنها با جنبه ی پولی محیط زیست برای اداره ی یک واحد اقتصادی توجه دارد در حالی که حسابداری سنتی به همراه حسابداری محیط زیست هردو شامل هر دو جنبه ی پولی و فیزیکی می شوند.
دوماً: اینکه در این چارچوب از دو اصطلاح عملی نامربوط و مستقل اکولوژی و محیط زیست برای ساختن حسابداری محیط زیست استفاده شده است از دید زبانشناسی این دو لغت قابل فهم نیستند و باعث سردرگمی استفاده کنندگان می شود.
چارچوب تکامل یافته ی حسابداری محیط زیست
مباحث و تلاشهای بعدی برای تهیه ی چارچوب کامل تر در حسابداری محیط زیست، در عین حالیکه سعی در حفظ محاسن چارچوب قبلی داشت معایب آن را نیز برطرف کرد. بارتولومئو و همکاران با تعدیل چارچوب قبلی کاری کردند که چارچوب جدید حسابداری محیط زیست علاوه بر اینکه شامل جنبه های پولی و فیزیکی محیط زیست ناشی از فعالیتهای شرکت می شود در عین حال نیازهای اطلاعاتی درون سازمانی و برون سازمانی را پوشش می دهد. لذا در این چارچوب سیستم های حسابداری به دو سیستم تقسیم می شوند:
سیستم حسابداری پولی محیط زیست
سیستم حسابداری فیزیکی محیط زیست
و در داخل آن دو بخش درون سازمانی و برون سازمانی در مقابل هر یک ازسیستم های فوق قرار می گیرند.
مفروضات حسابداری محیط زیست:
گزارشگری در مورد محیط زیست و آثار زیست محیطی به منظور ایجاد سیستمی جهت اندازه گیری هزینه فعالیتهای زیست محیطی و انعکاس این آثار به استفاده کنندگان می باشد. تعیین فرضیات اساسی گزارشگری محیط زیست می تواند نیازی برای ایجاد یک الگوی یکپارچه و منظم برای ارائه اطلاعات مفید در جهت تصمیم گیری استفاده کنندگان باشد.
مبنای حسابداری تعهدی
برای گزارشگری محیط زیست برای افشاء آثار زیست محیطی و گزارشات فوری جهت شناسایی کامل آثار بلندمدت نیاز به استفاده کنندگان از این دیدگاه می باشد. به طور مثال اثرات آلودگی هوا .
این دیدگاه باعث شده در گزارشگری محیط زیست تطابقی بین فعالیتهای زیست محیطی و آثار این فعالیتها در دوره وقوع شده و اطلاعات مفیدی را تشخیص و در اختیار استفاده کنندگان قرار دهد، اما هنوز در مورد زمان شناسایی و اندازه گیری تعهدات و هزینه های زیست محیطی ابهام وجود دارد. بخصوص در مورد هزینه هایی که مرتبط با دوره های بلندمدت است مثل هزنیه های حفاری معادن، تاسیسات هسته ای طبق استاندارد جدید بین المللی حسابداری . به منظور گزارشگری تعهدات زیست محیطی که در آینده مشخص می شود باید با استفاده از ارزش جاری در تاریخی که آثار خسارت محیطی موجب می شود اندازه گیری می شود.
فرض تفکیک شخصیت
منظور از این فرض قائل شدن موجودیتی مستقل و هویتی مستقل برای واحد گزارشگری محیط زیست جدا از مالک و مدیریت است. در این مورد گزارشگری محیط زیست نیز باید تعریف روشن و محدودکننده از واحد گزارشگری داشته باشد که به مدیریت و مالکان واحد تجاری اجازه پنهان کاری آثار زیست محیطی محیط زیست به عنوان ماهیتی حقوقی جداگانه از زنجیره ارزش واحد تجاری ندهد. همچنین باعث مشخص شدن و تفکیک گزارشگری محیط زیست از سایر گزارشگری های واحد تجاری شده و در نتیجه باعث افشاء اطلاعات با اهمیت آثار زیست محیطی واحد تجاری می شود. این گزارشگری زمانی توسعه می یابد که بتواند اطلاعاتی شفاف همراه با افزایش مسئولیت پاسخگویی به قانون و جامعه ارائه کند.
فرض تداوم فعالیت
بنای هر واحد تجاری مستلزم استفاده مستمر از منافع موجود و ایفای تعهدات و تحصیل منافع جدید و قبول تعهدات تازه است. تعهدات زیست محیطی مانند ( احیاء جنگلها) نیاز به شناسایی و گزارشگری با توجه به مفهوم تداوم فعالیتهای واحد تجاری است. با توجه به اینکه در دوره بلندمدت آثار زیست محیطی و چشم انداز قانونی آن می تواند برای صورتهای مالی خیلی مهم باشد. تعهدات زیست محیطی می تواند یکی از دلایل عدم تداوم فعالیت واحد تجاری شود که برای تصمیم گیریهای استفاده کنندگان اطلاعات مفیدی باشد.
ویژگیهای کیفی اطلاعات محیط زیست
خصوصیات کیفی مرتبط با محتوای اطلاعات:
۱- مربوط بودن ۲- قابل اتکا بودن
قابل اتکا بودن شامل:
۱- کامل بودن
۲- احتیاط
۳- بی طرفی
۴- صادقانه بودن
۵- رجحان محتوا بر شکل
خصوصیات کیفی مرتبط با ارائه اطلاعات:
۱- قابل فهم بودن
۲- قابل مقایسه بودن:
v ثبات رویه: ثبات رویه در زمان شناسایی، اندازه گیری و ارائه اطلاعات زیست محیطی از ضروریات است.
v به موقع بودن: ارائه اطلاعات با تاخیر نابجا باعث کاهش ارزش اطلاعات خواهد شد. در مورد زمان ارائه گزارشات زیست محیطی نظرات ذیل را می توان مطرح کرد:
¨ ارائه گزارشات زیست محیطی به صورت جدا و همزمان با گزارشات مالی
¨ ارائه گزارشات زیست محیطی به صورت جدا در زمانی غیر از زمان ارائه گزارشات مالی
¨ ارائه یکپارچه گزارشات مالی و محیط زیست در یک زمان
v اهمیت: که مرتبط با مربوط بودن و قابل اعتماد بودن اطلاعات قابل بررسی است. اطلاعاتی بااهمیت تلقی می شود که عدم ارائه یا ارائه نادرست آن بتواند قضاوت و تصمیم گیری یک استفاده کننده منطقی را در باره امور یک واحد تجاری تغییر دهد.
اهمیت اطلاعات در گزارشگری محیط زیست بسیار پیچیده تر از گزارشگری مالی است با توجه به اینکه اهمیت از دیدگاه استفاده کنندگان اطلاعات تعریف متفاوتی دارد، اما در گزارشگری محیط زیست چه اطلاعاتی می تواند با اهمیت باشد، نیاز به مطالعه منطقی و آنالیز نیاز استفاده کنندگان دارد.
اهداف گزارشگری محیط زیست:
از آنجایی که حسابداری زیست محیطی گزارشگری زیست محیطی را نیز دربردارد و عملکرد زیست محیطی از دید استفاده کنندگان گزارشهای مالی حائز اهمیت است، لیکن اهداف گزارشگری عملکرد اقتصادی با اهداف گزارشگری زیست محیطی کاملاً انطباق نداشته لذا به جهت محدودیت موجود در علائق استفاده کنندگان نیاز به الزامات گزارشگری ویژه احساس می گردد.
از آن جهت که بنگاههای انتفاعی مخارجی را تحت موضوع زیست محیطی متحمل می شوند، لذا ارائه یک تصویر از عملکرد زیست محیطی که حاوی منافع حاصل از تحمل هزینه های مزبور باشد، با توجه به ساختار موجود حسابداری، دشوار است، به این جهت بسیاری از بنگاههای انتفاعی هزینه فعالیتهای زیست محیطی را بدون مقابله با منافع آن تنها به عنوان اقلام هزینه ای منظور کرده و در گزارشگری مالی به گونه ای موثر آنها را افشاء نمی کنند.
کاربردهای حسابداری محیط زیست:
تولید کنندگان هنگام تصمیم گیری جهت تعیین نوع، مقدار و قیمت محصولات خود به عواملی از قبیل شرایط بازار، حفظ مشتری و رشد بلندمدت صنعت توجه می کنند. مهمترین عامل قابل بررسی در ارتباط با محصول، هزینه یابی صحیح آن است. در بیشتر موارد محصولات مختلف به شکل فرآیندهای تولیدی متفاوت تولید می شوند و هر فرآیند تولیدی هزینه زیست محیطی مربوط به خود را دارد و این موضوع اهمیت استفاده از حسابداری محیط زیست را در هزینه یابی می رساند. حسابداری محیط زیست جهت تحلیل های سرمایه گذاری نیز استفاده می شود. این روش ارزیابی، به وسیله سرمایه گذاری به ویژه سرمایه گذاران محیط زیست جهت ارزیابی دقیق تر سود آوری بالقوه سرمایه گذاری های انجام شده مورد استفاده قرار می گیرد.
همچنین حسابداری محیط زیست از نظر شناخت هزینه های عملیاتی بلندمدت هر واحد تجاری اهمیت زیادی دارد. به همان اندازه که موسسات خود را جهت تقویت ساختار سیستمهای خود سازماندهی می کنند حسابداری محیط زیست بخش جدایی ناپذیر توسعه و موفقیت آنها خواهد شد. این سیستم ها داده های مبتنی بر حسابداری محیط زیست را جهت تدارک اطلاعات برای مدیران به منظور درک بهتر اثرات تصمیمات خود هماهنگ می کند و به صورت استراتژیک جهت تحریک عملکرد زیست محیطی پیشرفته مورد استفاده قرار می گیرد.

هزینه یابی زیست محیطی:
هزینه های زیست محیطی یکی از هزاران هزینه ای است که در واحد تجاری برای تولید کالا یا خدمات اتفاق می افتد. اجرای حسابداری محیط زیست یکی از فاکتورهای مهم واحد تجاری در جهت موفقیت در بازار رقابت است. اجرای حسابداری محیط زیست و اندازه گیری هزینه های مربوط به آن باعث جلب توجه استفاده کنندگان با توجه

به دلایل زیر می شود:
خیلی از هزینه های زیست محیطی را می توان با مرتب کردن فعالیتها و سیستمی کردن فعالیتها با طراحی مجدد محصول و فرایند تولید کاهش یا حذف کرد.
هزینه های زیست محیطی شاید با مفهومی اشتباه در هزینه های سربار طبقه بندی شده یا اصلاً در نظر گرفته نمی شوند که در نتیجه باعث محاسبه اشتباه قیمت تمام شده و قیمت گذاری محصولات می شود.
خیلی از شرکتها با استفاده از اعتبار گواهینامه های زیست محیطی و انتقال مدارک به دیگر موسسات برای تولید باعث افزایش درآمد واحد تجای دارنده مدارک می شود. به طور مثال استفاده از نام تجاری.
مدیریت بهینه هزینه های زیست محیطی باعث اجرای بهتر سیستم مدیریت محیط زیست و فواید مهمی برای سلامتی جامعه و موفقیت واحد تجاری داشته باشد.
درک هزینه های زیست محیطی و اجرای آن باعث دقت بیشتر در سیستم قیمت گذاری محصولات شده و می تواند برای موسسه در جهت طراحی محصول سازگار با محیط زیست و ارائه خدمات بهتر با هدف جذب مشتریان بیشتر کمک کند.
حسابداری محیط زیست باعث افزایش مزیت رقابتی موسسه برای تولید محصولات و خدمات به مشتریان در بازار رقابتی می شود.
حسابداری محیط زیست و هزینه های زیست محیطی و اجزای این سیستم اطلاعاتی می تواند پشتیبانی برای توسعه سیستم مدیریت زیست محیطی در موسسه شده با توجه به اینکه یکی از ضروریات وارد شدن موسسات به بازار تجارت جهانی(WTO) داشتن گواهینامه های ایزو ۱۴۰۰۱ می باشد حسابداری محیط زیست یکی از فاکتورهای مهم کسب این استاندارد جهانی است.
بنابراین شناسایی و مشخص کردن هزینه های زیست محیطی در فرایند تولید و سایر قسمتهای واحد تجاری اهمیت بسیاری در تصمیم گیری مدیریت دارد.
شناسایی و طبقه بندی هزینه های زیست محیطی:
هزینه های متداول: این هزینه صرف مواد خام، تجهیزات و کالاهای سرمایه ای می شوند که معمولاً در سیستم حسابداری صنعتی و بودجه بندی سرمایه ای مورد استفاده و تحلیل قرار می گیرند و به عنوان هزینه زیست محیطی به حساب نمی آیند، مثل بیمه، عوارض دستمزد، ملزومات

هزینه های بالقوه پنهان:
۱-۲هزینه های تحقیق و توسعه: که این هزینه ها قبل از عملیات و اجرای سیستم رخ می دهند. این هزینه ها می توانند شامل هزینه شناسایی اولیه و طراحی تولیدات سازگار با محیط زیست و افزایش بهبود کیفیت تولیدات باشد و هنگامی که مدیریت به هزینه های عملیاتی و آنالیز آنها توجه دارد این هزینه ها در طبقه هزینه های سربار یا هزینه های تحقیق و توسعه قرار می گیرند و به سادگی به فراموشی سپرده می شوند.
۲-۲ هزینه های نظارت قانونی و اختیاری زیست محیطی: هزینه ای می باشد که در هنگام فرایند اجرای عملیات رخ می دهد بسیاری از شرکتها این گونه هزینه ها را در طبقه سربار محاسبه می کنند و این باعث شده مدیریت نتواند به صورت روزانه این هزینه ها را آنالیز کرده و در تصمیم گیری خود مورد استفاده قرار دهد و همچینن با توجه به بالا بودن مبلغ این هزینه ها در هنگام تسهیم هزینه های سربار به محصولات مدیریت با مشکل مواجه خواهد شد.
۳-۲هزینه های احتمالی زیست محیطی: این هزینه ها شامل هزینه هایی می باشند که احتمال وقوع آنها در نقطه ای در آینده وجود دارد و برای احتمال وقوع آن باید هزینه احتمالی ثبت شود. به عنوان مثال انجام آزمایشاتی که در آن از مواد هسته ای استفاده می شود و احتمال زیان رسانی به محیط زیست در آن به خاطر استفاده از مواد هسته ای وجود دارد یا مثال دیگر نگهداری مواد خطرناک در مخازن. برای زیانهای احتمالی این فعالیتها باید در حسابها با هزینه های بهره وری (احتمالی) ثبت شود.

طبقه بندی و افشاء هزینه های محیط زیست:
منبع هزینه محیط زیست الزامات یا رویه حاضر
الف) مخارج جاری محیط زیست – به طور جداگانه افشا می گردد
ب) مخارج آتی محیط زیست که به رویدادهای مبادلا – مبلغ شناسایی شده ممکن
گذشته مربوطند و به عنوان بدهی شناسایی می گردند. است به طور جداگانه افشاء گردد.
پ) مخارج آتی محیط زیست که به رویدادها و مبادلات آتی – بخش بازسازی شده ممکن مربوطند و به عنوان است جداگانه افشا گردد. زیان آتی شناسایی می شوند .
- قسمت مخارج آتی محیط زیست مربوط به عملیات متوقف شده ممکن است در
سود و زیان عملیات متوقف شده قرار گیرد.
ت) استهلاک بهای تمام شده دارایی سرمایه ای مرتبط با محیط زیست – در بیشتر موارد یک بخش از کل مستهلک خواهد شد.
ث) استهلاک مخارج انتقالی ناشی از محیط زیست – مستلزم افشا جداگانه مبلغ استهلاک مخارج انتقالی می باشد.
ج) استهلاک هزینه های انتقالی توسعه محیط زیست – مستلزم افشا جداگانه مبلغ استهلاک هزینه های انتقال�

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: